Historia del scientia

Le historia del scientia tracta le evolution del scientia ab le antiquitate usque al presente. Illo comprehende omne tres brancas principal del scientia: le natural, le social e le formal. Le radices le plus ancian del scientia pote esser traciate usque al Egypto antique e Mesopotamia circa 3.000 a 1.200 a.Chr. Le contributiones de iste civilisationes al mathematica, astronomia e medicina influentiava posteriormente le philosophia natural grec del antiquitate classic, ubi se faceva tentativas formal de provider explicationes de eventos in le mundo physic basate sur causas natural. Post le cadita del Imperio Roman Occidental, le cognoscimento del conceptiones grec del mundo decadite in le Europa Occidental que parlava latino durante le prime seculos (400 a 1.000 p.Chr.) del Medievo, ma continuava a prosperar in le Imperio Roman Oriental (o Byzantino) que parlava greco. Adjutate per translationes de textos grec, le vision hellenistic esseva preservate e absorbite in le mundo musulman arabophone durante le Periodo de Auro Islamic. Le recuperation e assimilation de operas grec e investigationes islamic in Europa Occidental del seculo X a XIII reviveva le studio del philosophia natural in le Occidente. Le philosophia natural esseva transformate durante le Revolution Scientific in le Europa del seculos XVI e XVII, como nove ideas e revelationes se disassociava del conceptiones e traditiones grec precedente. Le Nove Scientia que emergeva esseva plus mechanistic in su vision del mundo, plus integrate con mathematica e plus fidibile e aperite, proque su cognoscimento esseva basate sur un methodo scientific recentemente definite. Plus de "revolutiones" in le seculos subsequente sequeva tosto. Le revolution chimic del seculo XVIII, pro exemplo, introduceva nove methodos e mensurationes quantitative pro le chimia. In le seculo XIX, nove perspectivas concernente le conservation de energia, le epocha del Terra e le evolution veniva in concentration. E in le seculo XX, nove revelationes in genetica e physica poneva le bases pro nove subdisciplinas como biologia molecular e physica de particulas. De plus, le preoccupationes industrial e militar, assi como le crescente complexitate de nove interprisas de recerca, introduceva le epocha del "scientia grande," particularmente post le Secunde Guerra Mundial.